16 marca miałam nieodzowną przyjemność uczestniczyć w spektaklu wyreżyserowanym przez Macieja Szmańdę pod tytułem „Belfer”. Sztuka stworzona została na podstawie monodramu Jeana Pierre’a Dopagne’a. To intrygująca opowieść o zderzeniu pasji z rzeczywistością.

Konflikty występujące między uczniami a nauczycielami są tak stare jak szkolnictwo, zatem są powszechnie znane. Na usta ciśnie się stwierdzenie pochodzące z dramatu „Heauton Timorumenos” autorstwa starożytnego rzymskiego komediopisarza Terencjusza: „Człowiekiem jestem i nic, co ludzkie, nie jest mi obce”. Szkolna rzeczywistość jest dobrze znana każdemu, kto był kiedykolwiek uczniem. Jednak nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, jak to wygląda z perspektywy nauczyciela. Spektakl „Belfer” daje możliwość spojrzenia „z drugiej strony”.

Między pasją a wyrokiem…

Monodram opowiada o losie nauczyciela, który musi mierzyć się z trudną rzeczywistością, związaną z pracą w szkole dla tak zwanej trudnej młodzieży. Ów belfer wykazuje wyjątkową wrażliwość oraz pasję do literatury, które chce przekazać swoim uczniom. Z czasem coraz bardziej utwierdza się w przekonaniu, że młodzież, z którą pracuje, nie interesuje się w ogóle nauką i nie uznaje żadnych autorytetów. Praca staje się dla niego wyzwaniem, próbą przetrwania.

Pewnego dnia dochodzi do katastrofy. Następnie, w jej skutek, do wyroku. Cóż takiego się wydarzyło? I o jaki wyrok chodzi? Tego zdradzić nie mogę. To trzeba zobaczyć samemu.

Dynamika monodramu ulega zmianom – sceny bardziej statyczne przeplatają się z dynamicznymi, na przykład tańcem – dzięki czemu zyskuje wyjątkowy rytm, trzymający odbiorcę w napięciu i zapewniający elementy zaskoczenia. Sztuka zachowuje atmosferę intymności, dając czytelnikowi poczucie bycia świadkiem spowiedzi nauczyciela. Dostarcza ogrom emocji ze względu na rozmaitość charakteru scen – od zabawnych, poprzez niepokojące, aż po rozpaczliwie poruszające. Nie jest jedynie przedstawieniem szkolnych realiów, ale również głęboką refleksją nad poszukiwaniem własnego miejsca w świecie i sensu.

Dodatkowego poczucia autentyczności przedstawianej historii przysparza fakt, że reżyser i aktor, czyli Maciej Szmańda, prywatnie również jest nauczycielem. Nadaje to niepowtarzalnego nastroju osobliwości.

Najbliższa okazja zapoznania się z monodramem przydarzy się już 5 kwietnia w Poznaniu (ulica Poplińskich 11, Wilda) o godzinie 18.

Więcej informacji znajdziecie klikając w link: https://fb.me/e/4LIeQitOn

Serdecznie zachęcam do wzięcia udziału i gwarantuję, że nie pożałujecie!

Joanna Klasa